Flagowy magnetofon szpulowy Unitry i PC4uMusic

Konfiguracje PC jako współczesnego magnetofonu dobrze pasują z opisem w witrynie Klubu Unitra Rozpoczyna się: M 3401 SD lub M 3201 SD "Koncert" - stereofonicznym magnetofonem klasy TOP Hi-Fi, typu "deck", do sterowania zewnętrznych wzmacniaczy akustycznych, z zastosowaniem wielu rozwiązań technicznych o najwyższym stopniu nowoczesności (w latach 80.) Była to oferta Zakładów Radiowych im. Marcina Kasprzaka w Warszawie. Dalej podane jest, że te magnetofony były produkowane w małych ilościach, na konkretne zamówienie. To dobra koncepcja przy produkcji wyższej klasy sprzętu audio. Okazała się możliwa nawet w centralnie zarządzanej gospodarce PRL. Teraz w realiach wolnorynkowych jest abstrakcją dla kierownictwa Unitry. Mają zapewnione finansowanie z działalności deweloperskiej i opierają się na samodzielnie wykreowanych kalkulacjach w Excelu. Nostalgicznie marzą chyba o rynku RTV w Polsce w latach 90, gdy wszystko schodziło na pniu w ilościach kontenerowych. Globalne realia na lokalnych rynkach RTV są jednak inne. Ich ogólne założenie nie zmieniły się od dekad, a w zakresie produkcji nie tylko sprzętu audio są wyraźnie strategie z indywidualnymi konstrukcjami, gdzie optymalnie zagospodarowane zostają szeroko dostępne podzespoły.

 

Flagowy magnetofon szpulowy Unitry, a konkretnie od ZKR przypomina stylistycznie norweskiego Tandberga, na którego produkcję w PRL mogły być wcześniej prowadzone jakieś zaawansowane rozmowy, bo oryginały pojawiły się w kilku Młodzieżowych Domach Kultury. Na podobnych zasadach pojawiały się inne współprace licencyjne w PRL. Norwedzy mogli być dobrym wyborem. Mieli rozwiązanie z głowicą nagrywającą, na temat której Wiki podaje na wstępie: A cross-field head, sometimes referred to as X-field, is an additional recording head in a tape recorder that improves the ability to record high-frequency sounds. The concept was first introduced by Tandberg in their TB-6X 1960s, and more widely used by Akai and their US brand, Roberts. Inżynier z Kasprzaka potwierdza, że w Koncercie był elementy mechaniczne marki PAPST, podobnie jak np. w Tandbergu 10XD. Podaje także, że jest to nominalnie konstrukcja własna ZRK, choć widać w niej zarówno myśl techniczną obecną w innych magnetofonach tamtego okresu, jak i „wsad dewizowy”, czyli importowane podzespoły.
Najprawdopodobniej Koncert powstał jednak na bazie Grundinga TS100, ale szukano sposobu na obniżenie kosztów produkcji, głównie z zakresie importu podzespołów, by zaoferować magnetofon w bardziej przystępnej cenie. Zaoszczędzono np na bajeranckiej elektronice dla sterowania taśmą. Front wytłaczany w blasze, zamiast zaawansowanego odlewu obudowy z tworzywa sztucznego był w PRL również tańszy. Pozwalał do tego na bardziej indywidualne dostosowanie produkcji. Teraz taka blacha jest dużo droższa w produkcji, ale to nadal pozostaje rentowna przez możliwość swobodniejszego dostosowania oferty dla szerszego grona odbiorców.

Inspiracją dla konstrukcji Grundinga był z pewnością Philips N4500, który również najbardziej odpowiada koncepcji z konfiguracjami PC4uMusic. Został już w związku z tym wspomniany w tekście pt Nowoczesna koncepcja magnetofonu z PC4uMusic. W N4500 najsłabszym ogniwem był wbudowany wzmacniacz mocy, co jest od początku świadomie pomijane przy konfiguracjach PC4uMusic, a trop z korekcją RIAA ma cyfrową sugestię z software. ZKR montował także w modelach M 2411 i 2412 przedwzmacniacz gramofonowy dla wkładki typu Moving Magnet (elektromagnetycznej).

Wzorcem dla oferty Phlipsa był ReVox A700, który był dla najbardziej wymagających melomanów. Ten temat jest poruszony w tekście pt  Konfiguracje PC inspirowane niezawodnymi magnetofonami ReVox

 

Zainteresowani tematem polskich magnetofonów mogą przeczytać więcej w serwisie High Fidelity, gdzie jest opublikowany 1 września 2014 artykuł, którego autorem jest wspomniany już wcześniej w tekście doc. dr inż. Maciej Tułodziecki z Politechniki Warszawskiej, a w latach 1972-1978 pracujący w Zakładach Radiowych im. Kasprzaka w Warszawie. W artykule jest wyjaśnienie dotyczące minionego czasu, a jest nadal aktualne. Pożyczenie płyty komuś, aby przegrał ją sobie sam, było aż nadto ryzykowne. Natomiast co innego przegranie jej na swoim gramofonie i wkładce o znanym przebiegu. Dlatego to raczej ludzie z magnetofonami pielgrzymowali do posiadaczy płyt niż płyty krążyły pod strzechami.

 

PC bez problemu zastąpi większość funkcji magnetofonu, ale nie zawsze są przenośne, a nadal są produkowane nagrywarki. Mogą być one pomocne przy zgrywaniu płyt winylowych. W tym temacie jest tekst pt 32 bit float dla nagrywania i odtwarzania muzyki

 

Sytuacja może być również taka, że ktoś ma płytę w dobrym stanie i sprzęt, a ograniczone zasoby dla precyzyjnych nagrań cyfrowych. Tak mogło być np z nagraniami Maryli Rodowicz, które Tidal udostępniał jako master i temat jest szerzej poruszony pt Audio z MQA i CD Quality Flac w perspektywie PRL

Podobnie jest z nagraniami kwadrofonicznymi, które zapisane są dwukanałowo na winylu, na temat których jest więcej w tekście pt American Marantz tradition also in PC4u Music configurations. Wokół kwadrofonii pojawia się wiele dziwnych informacji. W Klubie Unitry jest post ZRK M-3404, gdzie administratorzy zwracają uwagę. Zauważamy że dokonywane są w tym dziale wpisy i wklejane prymitywne fotomontaże magnetofonu Mozart (który nie istniał) a będące niczym innym jak prymitywnymi prowokacjami które następnie publikowane są w innych mediach z informacją że "pobrano je ze strony UK" jako rzekomo prawdziwe. Takie działania mają oczywiście na celu skompromitowanie naszego portalu, przez "znafcuf" tematu Unitry. Istniała natomiast wersja testowa kwadrofonicznego M 2406 QD. Znacznie ciekawiej od takiego prymitywnego wprowadzania w błąd jest stworzenie skórek do AIMP, które mogą być wiernym odwzorowaniem oryginalnych funkcji, ale nic nie przeszkadza, by kreować własne prototypy. Jest do pobrania nowa wersja AIMP Skin Editor v5.30.1315